معنی تودیع کردن در لغت نامه دهخدا

وداع کردن. بدرود کردن یکدیگر را:، ای کف و دست و ساعدو بازو، همه تودیع یکدگر بکنید.، سعدی (گلستان).، رجوع به تودیع شود

معنی تودیع کردن در فرهنگ واژه مترادف متضاد

خداحافظی کردن، وداع کردن، بدرود گفتن

معنی تودیع کردن - جستجوی لغت در جدول جو

تودیع کردن

لغت نامه دهخدا

تودیع کردن

فرهنگ واژه مترادف متضاد

توزیع کردن

(اَ کَ دَ)

بخش کردن جمعی از مردمان چیزی را در میان خود. (ناظم الاطباء). بخش کردن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). قسمت کردن چیزی:
تا خر از هر که برد، من واخرم
ورنه توزیعی کنند ایشان زرم.
مولوی.
، سرشکن کردن گروهی، خرج کسی را میان خود:... این مسخره را اندیشۀ سفری افتاد نه راحله و نه زاد. او را حریفان به اتفاق توزیعی کردند. (جهانگشای جوینی) ، پخش کردن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). پراکنده و آواره ساختن:
تا گردانم اسیروارش
توزیع کنم به هر دیارش.
نظامی.
رجوع به توزیع شدن شود

لغت نامه دهخدا

توقیع کردن

(اُ دَ)

نشان کردن و صحه گذاشتن پادشاه یا رئیس نامه و فرمان را جهت نفاذ و تأکید: دل وی را در باید یافت و نامه نبشت تا توقیع کنم. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 81). پس بونصر را گفت که منشور باید نبشت این دو تن را تا توقیع کنم. (تاریخ بیهقی ایضاً ص 141). گفتم رسم رفته است که چون وزارت به محتشمی دهند آن وزیر مواضعه نویسد و شرایط شغل خویش بخواهد و آن را خداوند به خط خویش نویسد پس از جواب توقیع کند. (تاریخ بیهقی ایضاًص 148). دوات پیش او نهادند تا چند توقیع در پیش اوبکرد. (تاریخ بخارا از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). وامثال او بر این جمله توقیع کرد. (کلیله و دمنه).
به خدائی که رقوم حسنات
کرد توقیع به دیوان اسد.
خاقانی.
نیاز را وقتی است که در آن وقت دعا به اجابت توقیع کنند. (مجالس سعدی ص 15)

لغت نامه دهخدا